هویت لاجورد _ لاجورد هویت

مونا خوش اقبال
گالری کاما:

از کیستی استاد نخواهم گفت از مقام در راهش، نخواهم گفت از کجاست و سال و ماهش چیست چه این مقال اندک برای فردی که هنوز استاد محجوبی را  نمی شناسد، نگاشته نمی شود. اگر از بد حادثه، کسی یا کسانی باشند که هنوز با او ناآشنا هستند کافیست مروری بر چند اثر نقاشی او داشته باشند مابقی دیگر اظهر من الشمس است پس دانای راز قلم او  را اینگونه می نویسم.
آبی لاجوردی، سبز ایرانی، نیلی، ارغوانی.
چند نقاش ایرانی را می شناسیم که پالت مخصوص رنگ خود را دارند؟
و چند نقاش ایرانی را می شناسیم که در این پالت رنگی مخصوص به خود، غالب رنگهایش از هویتی فریاد می زند که در جهان به نام ایرانی ثبت شده است. چند نقاش ایرانی می شناسیم که وفادار به اصالت نقاشی ایرانی و قانون نگارگری قدمایی، منظره نگاری معنوی را در آثارش بتوان مشاهده کرد و فضاهای تخت و دو بعدی وام گرفته از نگارگری، با زبانی مدرن و معاصر در قابهایش خودنمایی داشته باشد؟
چند نقاش را در جهان می شناسیم که با نگریستن در آثارش بتوانیم ملیت هنرمند را تشخیص دهیم، جغرافیای زیستن اش را، ژرفای اندیشه های فرهنگ خواستگاهش
و شاید با قدری تأمل و تعمق بیشتر، زندگینامه، دانش نظری و حوزه مطالعاتی اش را نیز از زبان تصاویرش بخوانیم.
حال قدری فراتر برویم و به تمام این ویژگیها پیام آور بودن آثارش را نیز افزون کنیم
پیام؛  صلح، اعتراض به انسان عاصی معاصر و احترام به طبیعت، همچون سرودی خوش آوا در نقش ها و فرمها و رنگهای استاد نغمه سرایی می کنند.
در ماههای نخستین پاییز سال جاری، نمایشگاه مروری بر هفتاد سال تجربیات این استاد نابغه هنر معاصر ایران که بهانه ی نوشتن این چند خط شد گواهی است بر این مدعا که قدرت و توانمندی قلم استاد و اشراف ایشان بر تکنیک های طراحی و نقاشی، تام و تمام است و ایشان تا چه اندازه مطالعات وسیع و عمیق در هنر معاصر داشته اند که نتیجه ی آن خلق آثاری چنین شگفت انگیز است. چه نویدی خوشتر از اینکه شاهکارهایی دیده نشده از استاد و گنجینه ایشان وجود دارد که هنوز مخاطبان دنیای هنر معاصر ایران را می تواند بارها و بارها شگفت زده نماید و بلاشک پس از رونمایی از این آثار فاخر و نفیس می توانیم عظمت و قدرت و اندیشه ناب فخر هنر معاصرمان را به نظاره بنشینیم. شاید آنگاه قدرت ادراکمان قدری قد کشید به بلندای سروهای آزاد استاد که در بالاترین صعودش گنجشکی نازک به وسعت نیلی آسمان نظر می پیوندد.
رسالت در نقش پیام با رنگ و قلم موی تجرید بر بوم آشنای راز، انگاره ایست که هر راهرو راهی را توان رسیدن به آن نیست. محجوبی از اتصال نور می گوید و ترسیم رنگ ها برای او در عین بی رنگی جان به ظهور می رسد.